غزل دمعة حب
هدّینی ابکلامک گلبی شب ابنار
رش لی ابدمعتک بلکت تطفینی
ناطر جیتک تتسلی بیک الروح
غیرک ما اود واحد یحاچینی
ما ماشیت ناس البیهه شر و اشرار
ولا اقبل حچی الماشایفه ابعینی
شدیت اللسان او خیطیته ابخیط
اشلعه امن العرج ها لو یعادینی
من طبعی الوفه او گاعدله بالدلال
او کل دم الوفه یجری ابشرایینی
ارحب بالیجینی او فاتح البیبان
القوری ایقرقر او تضحک فناجینی
او زرعت الطیب بالعاشرنی و الشمات
او علی زرع الوفه معتاده چفینی
سکّنت الیتامه بالگلب و الروح
او بگلوب العده نبتت سچاچینی
ولا علّیت نفسی اعلی الرفعنی استاد
اتراب اقدامه اصیرن للیبارینی
علمنی الزمان ادروسه بالصعبات
ما اود الخیانه او لا تدلینی
اریدن ثوب الابیض و اسمر الخدین
بلکت بالگبر باچر یعازینی
اود اسمع احبک من فرگ شطین
او شریک اطلب وصاله من یراضینی
و اعلمه اعلی الوفا و العشگ و الترحیب
احطه ابطن عینی و اسهر اسنینی
جاسم ثعلبی (الحسانی) 26/03/1394
16/06/2015
:: برچسبها:
غزل دمعة حب ,
:: بازدید از این مطلب : 1703
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0